Müslüm Baba’ya üzüldüm. Dinlemezdim ama üzüldüm. Özellikle yaşadığı hayatı ve kayıplarını öğrenince ölümünden çok yaşadıklarına üzülüyor insan. Genelde mutsuz bir hayatı olmuş.

Devlet de çok ilgilendi bu ölümle.

Ama bu ilgili devlet erkanının kaç tanesi Müslüm Gürses şarkılarıyla içip sarhoş olup, ağlayıp, kederlenip, hatta kendini jiletlemiştir. Hadi bırakın bir tanesi, bari bir kasedini Cd sini almış mıdır?

Cumhurbaşkanından, başbakana, bakanlara, valisinden, belediye başkanlarına, parti liderlerine kadar neredeyse tüm devlet erkanının bu kadar bütünlük içinde bu işin içinde olmaları ya gene ölenin siyaset için istismar edilmesi demek oluyor ki bu bana haliyle kötü geliyor…

ya da…

hem devlet, hem de halk katında bu kadar itibar gören sanatçılarımız malesef sadece arabesk sanatçıları, diğerlerinin esamesi okunmuyor ki bu bana daha da kötü geliyor…

Keşke dertleri zevk edinmenin milli karakterimizin bir parçası olmadığı günleri görebilseydik.

Müslüm Baba için, eğer ölümden sonra gidilen bir yer varsa, orada artık mutlu olmasını ve neşeli şarkılar yapmasını diliyorum.

Devlet erkanının da, daha önce hastanedeki İbrahim Tatlıses’i ziyaret ettikleri gibi Münir Özkul’u da ziyaret etmelerini diliyorum.

Ne de olsa o da sanatçı sayılır…